Er is weinig dat ik weet dit jaar. Ik weet niet wat deze hele situatie is. Ik begrijp de constant veranderende regels niet.
Ik weet niet hoe lang dit gaat duren.
Ik weet niet waarom mensen nu massaal hun geliefden moeten verliezen. Het is onnodig en onbegrijpelijk leed.
Het is voor mij onverteerbaar dat veel van jullie in eenzaamheid moeten leven. Het breekt mijn hart om jullie berichten te lezen.
Maar gisteren deed ik kerstboodschappen met mijn moeder.
En op de parkeerplaats onder een overkapping lag een pakje. Een in zilver folie ingepakt pakketje.
Ik loop er voorbij.
Maar ik draai me toch om. Misschien heeft iemand het laten liggen?
Er is weinig dat ik weet.
Maar als een fanatiek een verliezer van spullen weet ik dat het gewaardeerd wordt als iemand iets afgeeft bij gevonden voorwerpen.
Dan zie ik een briefje op het bakje:
Een stukje verderop in de stad vind ik er nog één.
Er is weinig dat ik weet, maar één ding weet ik zeker.
Ergens in Friesland is een 9 jarig meisje cadeautjes aan het inpakken omdat ze bang is dat een ander meisje geen cadeautje zal krijgen.
Het komt wel goed.
Ik wens je een fijne kerst,
Liefs,
Tim