In dit artikel leer je:
- Hoe relatieproblemen tijdens de zwangerschap kunnen ontstaan voordat je er erg in hebt.
- Hoe zijn mannenbrein ermee omgaat, en waarom dit belangrijk is.
- Wat mannen je niet vertellen over hoe zij de zwangerschap en het aanstaand vaderschap ervaren.
- Wat je moet doen om ervoor te zorgen dat jij de steun krijgt die je nodig hebt.
- Waarom je die nu niet krijgt, en wat het je oplevert.
- Wat het grootste misverstand is tussen mannen en vrouwen tijdens de zwangerschap.
- ... En nog veel meer.
Bekijk eerst de onderstaande video met tips voor relatieproblemen oplossen tijdens je zwangerschap:
Hoe er relatieproblemen kunnen ontstaan als je hoogzwanger bent
Er wordt vaak niet over gesproken. Het is een taboe in Nederland om toe te geven dat een zwangerschap niet alleen rozengeur en maneschijn is.
Maar in de praktijk vinden veel stellen het moeilijk om met de problemen om te gaan die elke zwangerschap onvermijdelijk met zich mee brengt.
Soms escaleert dit, en kom je in de positie dat je merkt dat de relatie niet meer werkt. Hoe zorg je er dan voor dat dit op een goede manier wordt opgelost?
Een zwangerschap brengt onzekerheden met zich mee
Dat stellen moeilijkheden krijgen in deze periode, komt vaker voor dan je denkt.
Terwijl de hele wereld doet alsof een zwangerschap zonder uitzondering een geweldige periode is, is de realiteit dat veel mensen te maken krijgen met twijfels en heftige emoties waar geen uitlaatklep voor lijkt te zijn.
Tegelijkertijd zijn er genoeg heftige verhalen op internet te lezen. Ik raad je aan om dat vooral niet te doen.
Tuurlijk zal het soms voorkomen dat een man vreemd gaat met de kraamhulp terwijl zijn vriendin boven ligt te bevallen. Maar dat zijn meestal niet de problemen waar mensen elke dag mee bezig zijn.
Denk je dat hij vreemdgaat? Check hier 11 Verrassende Redenen waarom mannen vreemdgaan. Vergeet niet naar #10 te kijken!
Wat de meest voorkomende relatieproblemen zijn tijdens een zwangerschap, en hoe je ze oplost
Als er al relatieproblemen zijn voordat je zwanger wordt, dan worden deze vaak erger.
Wat ik het meest hoor, is dat een man afstandelijk kan worden. En dat een vrouw zich daardoor onvoldoende gesteund voelt.
Ik heb niet alleen duizenden vrouwen maar ook duizenden mannen geholpen. En vandaag ga ik jou leren wat je in zo’n geval kan doen. Om ervoor te zorgen dat jij en je vriend een zo fijn mogelijke zwangerschap hebben.
Hier zijn mijn vijf tips om relatieproblemen door zwangerschap te verhelpen:
Tip 1: Begrijp wat er in zijn hoofd omgaat
Er worden vaak grappen en opmerkingen gemaakt over vrouwen die als ze hoogzwanger zijn de hormonen door hun lijf hebben gieren.
Dit is een verschijnsel dat door de maatschappij geaccepteerd is, en regelmatig besproken wordt.
Maar in realiteit hebben mannen vergelijkbare problemen. Zij komen voor een nieuwe uitdaging te staan, die ze nog niet eerder hebben gehad.
Begrijp hoe zijn leven verandert
Zodra zijn vriendin zwanger wordt, schiet een man in zijn papa-instinct.
Hij weet niet goed wat hij kan verwachten, maar hij wil tegelijkertijd de beste papa op aarde zijn.
Tegelijkertijd heeft hij geen idee wat hij aan het doen is. Ook al heeft hij al twee kinderen, het is weer een enorme verandering als hij er eentje bij krijgt.
Hij ziet ook dat jij het moeilijk hebt, maar hij zal niet altijd weten hoe hij je kan assisteren. Hij wil dat het allemaal om jou draait, maar in werkelijkheid…
Hij is te onzeker om je voortdurend van steun te voorzien
Zijn hoofd staat bol van vragen over hoe zijn leven er uit zal zien als het kindje er is. En hoe hij dan verder zal moeten gaan met waar hij mee bezig is.
Of hij nog tijd over zal houden om zijn vrienden te zien, zijn hobby’s uit te oefenen en aan zijn carrière te werken.
Het gevolg is dat hij niet goed weet wat hij moet doen. En dat hij zich hierdoor afstandelijk kan opstellen, of reageert op manieren die je niet verwacht.
Maakt hij geen tijd meer voor je en is hij altijd “te druk”? Lees hier de 7 Gouden Tips.
Tip 2: Geef hem een taak binnen de zwangerschap
Je man heeft dus sterk te maken met onzekerheden die hem van binnen opvreten. Geen enkele man kan dit goed verdragen.
Daarom is het belangrijk om ervoor te zorgen dat hij een uitlaatklep krijgt voor deze gevoelens. En nee, je doet dit niet door er met hem over te praten. Dat werkt niet bij een man.
In plaats daarvan kan je hem wel de gelegenheid geven om die gevoelens om te zetten in actie.
Wanneer je hem een specifieke rol geeft in de zwangerschap, heeft hij iets om te doen.
Hij kan al zijn onzekerheden projecteren op de specifieke taak die hij krijgt toebedeeld
En wanneer je hem er mee complimenteert dat hij die zo goed heeft uitgevoerd, kan hij wat meer zelfvertrouwen ontwikkelen. Zodat hij je later de juiste steun kan bieden.
Geef hem bijvoorbeeld de opdracht om:
- De babykamer te verven en in te richten.
- De stopcontacten kindveilig te maken.
- Jou naar zwangerschapsgymnastiek te brengen.
Alles wat je hem kan bieden wat hem een doel geeft om naartoe te werken, helpt hem om uit zijn hoofd en in de realiteit te stappen.
Bonustip: Complimenteer hem als hij het goed heeft gedaan
Als jij hem een functie geeft en hem beloont als hij het goed doet, kan hij pas kalmeren. Dan pas krijgt zijn papa-instinct de uitlaatklep die hij nodig heeft. En kan hij langzamerhand tot rust komen.
Want als jij zwanger bent en het nodig hebt om emotioneel gesteund te worden, heb je iemand nodig die rustig kan blijven en je kan steunen.
Maar als hij zelf onzeker is gaat hem dat niet lukken.
Door hem een opdracht te geven wordt hij kalm. En vroeg of laat zal hij steeds meer in staat zijn om jou te helpen waar nodig.
Tip 3: Zoek steun bij je vriendinnen en familie
De meeste vrouwen die ik spreek verwachten dat mannen een soort supermannen zijn.
De meest gehoorde verlangens hebben ermee te maken dat ze een sterke man willen, die ook een gevoelige kant heeft.
Of precies andersom: een gevoelige man die ook een sterke kant heeft.
Dit is een tegenstelling die in de natuur niet veel voorkomt. Want als mannen gestrest raken, worden ze per definitie in hun afstandelijkheid en botheid gedrukt. Stress vermindert namelijk de empathie van mannen.
Hij heeft er simpelweg weinig ervaring mee
Mannen die juist een leventje hebben gehad waarin ze geen of weinig stress meemaakten, zijn vaak een stuk zachter.
Zij zijn veel minder in staat om die botheid op te roepen die jou het signaal geeft dat hij je kan verdedigen en beschermen wanneer nodig.
Heel logisch ook:
Hij heeft daar weinig ervaring mee.
Je kan niet verwachten dat hij in een softie verandert
Wanneer je dus zwanger bent en je hebt een man die door alle ervaringen die hij heeft opgedaan sterk is van lichaam en geest…
Hou er dan rekening mee dat hij niet plotseling zal veranderen in een softie puur omdat er een baby aankomt.
Als je dan hoopt dat hij je beste vriendin kan zijn die altijd naar je luistert en je hand vasthoudt als je het moeilijk hebt, dan heb je het mis.
Bij een sterke man is dat nou eenmaal minder onderdeel van zijn karakter.
Probeer hem niet in een andere rol te drukken
In plaats van hem in deze rol te drukken, raad ik je wat anders aan. Ik zal je nooit vertellen een man die krachtig is te dwingen om zich gevoeliger op te stellen dat hij is. Hij zal het je na verloop van tijd niet in dank afnemen.
Met als gevolg dat er veel meer wrijving tussen jullie ontstaat.
Dan kan je het beter op een andere manier oplossen, zodat jij en je man nog wel door 1 deur kunnen:
Schakel andere mensen in om je emotionele behoeften te bevredigen
Denk hierbij bijvoorbeeld aan:
- Je moeder. Zij is ook ooit zwanger geweest en weet wat je doormaakt.
- Vriendinnen die je al een tijdje kent. Als ze er al in eerdere situaties voor je zijn geweest, zal dit nu ook het geval zijn.
- Mannelijke vrienden die al papa zijn en weten wat je vriend doormaakt.
- Iedereen die je met je emotionele behoefte kan helpen.
Het maakt me niet eens zoveel uit bij wie jij je hart lucht, zolang het maar beter met jou gaat.
Als je dit goed doet zal je merken dat de druk op de relatie met je vriend minder wordt. En dat jullie je in de loop van de tijd positiever zullen voelen ten opzichte van elkaar.
Tip 4: Raak niet in paniek
Er wordt zo half om half verwacht dat vrouwen zich gek gedragen onder invloed van de zwangerschapshormonen:
- Dat ze schandalige hoeveelheden gaan eten.
- Dat hun reuk veel beter wordt.
- Dat ze emotioneel minder stabiel zijn.
Dat laatste kan ik beamen van de e-mails die ik regelmatig binnen krijg. Sommige zwangere vrouwen verwachten dat hun vriend bij hen weg gaat, puur omdat hij drie uur niet op een SMS’je reageert.
Door de emotionele instabiliteit kan je soms het gedrag van andere mensen, inclusief je vriend, niet helder meer inschatten.
Nou ken ik hem niet persoonlijk. Maar ik weet dat de meeste mannen het beste met jou en zijn kindje voor hebben.
Ook al vindt hij het spannend, hij kijkt er naar uit om papa te worden
En ja, hij wil het zo goed mogelijk doen.
Dat wil niet zeggen dat hij niet af en toe uit de bocht zal vliegen. En dingen zal doen waarbij jij je afvraagt waar dat nou in vredesnaam vandaan komt.
Als je heftige emoties doormaakt is de verleiding groot om daar een oorzaak of een reden voor te zoeken. En wanneer je man zich belachelijk gedraagt kan jij allemaal aannames doen over dat hij je zal verlaten of het kindje niet wil.
Dat is wat de zwangerschapshormonen met je doen.
Maar probeer je neiging om in paniek te raken een beetje in bedwang te houden. Jij en je man zijn er veel meer bij gebaat als jullie er alles aan doen om goed te blijven samenwerken.
Wees niet verrast als hij een beetje gek doet
Veel mannen die papa worden vallen in een halve midlife-crisis. De paniek die ze voelen zorgt ervoor dat ze over dingen beginnen na te denken waar ze nooit eerder aandacht aan hebben besteed.
Maar geen zorgen:
Het gaat allemaal over.
Zolang jij rekening houdt met zijn behoeftes en niet van hem verwacht dat hij superman is, kan ik je verzekeren dat het een tijdelijke fase is.
Verwacht niet dat alles na de zwangerschap meteen weer “normaal” wordt. Het is nou eenmaal een ingrijpende verandering.
Tip 5: Zoek leuke momenten op
In mijn andere artikel over zwangerschap raad ik koppels aan om vooral seks te blijven hebben. (Check Tip #9!)
Ik weet dat dit voor sommige vrouwen (en mannen) een no-go is.
Maar het belangrijkste is dat jullie samen dingen blijven doen die leuk zijn. En waardoor jullie je herinneren waarom jullie ook alweer in deze relatie zitten.
Dat zorgt ervoor dat:
- De relatie sterker wordt.
- De positieve associaties met samenzijn met je partner toenemen.
- Jullie stoom kunnen afblazen zonder het over jullie emoties te hebben.
Het maakt de relatie ronduit sterker.
Of je dit nou doet door seks te hebben of een date-avond in te stellen. Of door nieuwe ervaringen te hebben. Iets kleins kan al een groot verschil maken.
Zo. Mijn 5 tips voor als je relatieproblemen hebt en zwanger bent
Laat me in de reacties weten hoe het gaat, en of je nog verdere vragen hebt.
En daarover gesproken:
Weet je wat je absoluut niet mag vergeten?
Hoe je een man verliefd op je maakt.
Je bent weliswaar zwanger, en misschien voel jij je soms onaantrekkelijk. Maar dat is absoluut niet wat er in het hoofd van een man omgaat. Hij wil je liefhebben zoals een man nog nooit heeft liefgehad.
Maar daarmee zal je hem wel moeten helpen. Geef hem de mogelijkheid om weer net zo verliefd op je te worden als aan het begin van jullie relatie.
Hoe je dat doet?
Dat lees je in het Mannengeheim
Dit is een rapportje wat ik heb gemaakt met hoe je elke man verliefd op je kan maken. Het bevat de geheimen die mannen willen dat je weet, maar je nooit zullen vertellen.
Dus als je geen snars begrijpt van je partner en er graag achter wil komen wat je kan doen om de situatie beter te maken, laat dan hieronder je e-mail adres achter.
Dan zorgen we er samen voor dat je de beste relatie ooit krijgt.
Groetjes van Tim
Fijn! En wat adviseer je te doen met een echtgenoot die als een apatische paniekeling gamend op de bank het wekelijkse hormonale wissewasje aangrijpt om vreselijke verwijt ruzies met de zwangere wederhelft (tot huilen aan toe) te zoeken om vervolgens 4 drama uren later sorry te zeggen en daarmee de kous af denkt te hebben? Het komt er nu gewoon op neer dat ik de babykamer mag gaat staan schilderen en behangen en o wee als ik hier iets over opmerk…..nu jij weer!
Het lijkt me beter om je frustraties te uiten tegen je partner in plaats van tegen mij;)
Lol deze hele reactie van haar zegt genoeg. 😉
Ik ben 19 weken zwanger en mijn vriend heeft me nu al bijna twee weken op blok. Wat ik heel raar vind, we waren zondag samen ik vroeg even aan hem of hij wat eten voor me kon maken. maar hij zei nee ik ben moe, dat maakte me een beetje verdrietig want als het om hem gaat dan doe ik alles voor hem en ik heb veel voor hem over. Maar na eenmaal me eten hebben klaar gemaakt gaat meneertje me ook vragen of hij wat van me eten mag. terwel hij al had gegeten en ik niet( ik had patat gebakken).
Ik was natuurlijk helemaal boos geworden maar toonde het niet zo echt. ik moest huilen en zei et alles maar op en ben verdrietig naar de kamer gegaan. uiteindelijk pakte hij zijn spullen en ging gewoon weg. hij vroeg zelf niet aan mij wat er aan de hand was. Ik belde hem op en vroeg waarom ging je weg. Hij zei omdat je naar de kamer ging. vervolgens zei hij laat me met rust en hing op. Ik belde hem toen weer op. alleen wel heel veel keer omdat ik gewoon niet snapte wat de reden was dat hij weg ging.
Mijn vraag is eigenlijk dat ik me afvraag wat de reden zou kunnen zijn dat hij doet alsof ik er niet meer toe doe. Waarom lijkt het nu alsof de baby en ik hem helemaal niks kunnen schelen. Ik ga er kapot aan, ik moet nu alles alleen doen me boodschappen naar de echo,s gaan. Hij heeft zelf niet gevraagd hoe het met me gaat en de baby. Terwel we allebei heel graag zwanger wouden worden. en hij ontzettend blij was toen hij het hoorde.
Hoi Tim, heb je ook tips voor als een vrouw twijfelt om bij haar vriend weg te gaan terwijl ze zwanger is?
Goedendag. Mijn probleem met mijn vriend/ex-vriend, ik weet zelf niet meer wat het is zijn andersom.
Mijn vriend wilt het kind niet en we lopen hier al maandenlang ruzie om te maken, maar beide hebben schuld, want ik wist dat hij nog geen kinderen wou, maar i.v.m. een eerdere abortus die niet helemaal goed is gegaan betekende dat bijna mijn kinderwens over een paar jaar. Wij hebben al een zoontje en die was ook niet gewenst en ik heb de opvoeding anderhalf jaar alleen gedaan en toen kwam hij weer in beeld en na vele gesprekken wilde wij weer proberen en een gezin vormen.
Ik ben ondertussen 22 weken zwanger en mijn vriend/ex-vriend en ik hebben de grootste ruzie en oorlog nu. Bedreigingen van hem uit en ik krijg alle schuld op me geschoven, dat ik hem heb bedrogen, voorgelogen en lekker heb zitten maken met dat ik een abortus zou plegen.
Ik heb aangegeven waarom ik geen abortus wil en ik heb inderdaad overwogen om het wel te doen, maar ik zou er zelf onder gaan leiden.
Hij en ik begrijpen elkaar nu dus niet meer en hebben de grootste oorlog met elkaar ontketend. Ik wil dit goedmaken, maar hij beweerd niet klaar te zijn voor een kind.
Hij wilt ook geen andere oplossingen bedenken. Ik volg u al een tijd en heb ook dankzij uw tips mijn vriend toen terug gekregen. Maar nu weet ik het niet meer. Hij wilt niet met me verder met een 2de kind en ik wil dat wel, maar wil hem ook liever niks opdringen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen…
Mijn vriend en ik hadden met hier en daar instabiele punten het vertrouwen en liefde voor elkaar om toch op afstand een relatie voort te zetten. Weliswaar met nood aan eigen ruimte en tijd maar dat lukte ook met soms wat onbegrip uiteindelijk vrij goed. Hij is een rationele man met bijzonder mooie karakter eigenschappen echter één die een muurtje om zich heen gebouwd had. Ik daarentegen pikte een graantje mee van het rationele stuk maar bleef altijd dichtbij mijzelf, bij wat mijn hart mij ingeeft. Dit trok hem behoorlijk aan; waar ik de pracht en praal van het leven opdreunde zag hij alle gevaren op de loer ofwel zijn alertheid heeft hij van nature met zich mee. We hebben in een korte tijd samen elkaar heel veel gegeven. Ik geloof zelfs het mooiste en het beste van ons zelf. Eigenlijk ook wel in spanning en onbegrip in eerste instantie maar elke keer legden we het weer bij. En achteraf was het gevoel vertrouwd en van begrip voor elkaar. De band samen met mijn kind, of zijn naasten met ons groeide ook beetje bij beetje. Het gevoel was goed tot wij beiden..
Intiem waren zonder maar ook enkele bescherming. Natuurlijk waren we beiden ook wel bij ons verstand en achtten de de kans op een zwangerschap aanwezig maar daar bleef het bij. Het was raak, we schrokken enorm maar hij nog het meest was er na zo intens gelukkig. Zijn handen op mijn buik, alle mooie woorden en veel meer. Echter sloeg dit totaal om, hij eiste abortus omdat rationeel gezien het stomste nu een kind op de wereld zetten zal zijn. Tevens probeerde hij gedurende twee weken in de mindset van een gelukkige man te komen maar het rationele hield hem toch nachtenlang wakker. Hij is tot de ontdekking gekomen dat een kind van hem op aarde het ergste is wat hem kan overkomen. Hij voelt er totaal niets voor. Hij weet niet wat het kind mee te kunnen geven. Het concept van liefde en zorg vindt hij nu wel oké omdat hij ook kan vertrekken. Straks niet meer, samenwonen behoort niet tot onze ervaring dus zichzelf kennende zal hij hier ook in mislukken. Hij kan niet met een persoon samenleven laat staan functioneren in een gezinsverband. Ik heb nog heel veel nare dingen kunnen lezen over de Whatsapp. Hoe meer ik mijn begrip en geduld samen met mijn liefde voor hem kenbaar maakte des te meer hij zich er tegen heeft afgezet. Ik kan het niet serieus nemen maar op een dag heb ik toch wel alles er uit gegooid op een hele kwade manier. Ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij geen vadergevoelens bezit. Iemand die honger lijdt kun je ook moeilijk vragen waar het voedsel is. Echter dat hij mij twee weken lang in de waan heeft gebracht van alle wensen en dromen (plannen) samen dat doet mij zeer. Daar ook in dit tijdsbestek een abortus met pil niet meer een keuze is weiger ik via curretage mijn zwangerschap te beëindigen.
Voor hem weegt de reden dat ik straks mijn eigen levensdoelen weer eens jarenlang aan de kant ga zetten heel sterk. Hij ziet mij stranden als een ongelukkige vrouw die zichzelf weer eens moest wegcijferen. Ik ben mij bewust van het alleen moeder zijn voor één kind met daarbij een portie levenservaring.. Toch deins ik niet terug voor een tweede keer moeder zijn in mijn leven. Als ik naar eer en geweten een keuze moet maken dan is het doen wat in mijn vermogen ligt. Ook al wijkt dit af van het plaatje wat ik tot voor kort geschetst had..
Wat mij nog meer zeer doet is dat alle contact pertinent is verbroken. Ik kreeg de boodschap er alleen voor te staan. Hij nooit iets te maken wil hebben met het kind ofschoon alle contact is bij deze voor altijd verbroken. Op mijn spijt voor dit alles en een milde houding waar ik vertel van hem te houden. En dat hij altijd welkom is, heb ik de wens op een miskraam gekregen. Dat hij nooit samen zal zijn met mij maar met een ander. En hij mij succes wenst met de helft van zichzelf. Zijn ouders hopen contact te kunnen houden met ons al is hun verdriet nu enorm.
Ik heb ook alle contact verbroken. Ik probeer of het lukt aardig; alles te relativeren. Op zijn woorden 2 vaders 2 kinderen dus de mannen zullen niet in de rij voor je staan kan ik lachen. Wat een gedachtegang. Het is wel heel verdrietig dat het niet gegund is om wel een leven te leiden met een stabiele man die durft ‘geweldig te zijn”. Hij heeft een laffe en een hele nare kant van zich laten zien. Ondanks het wel is gaan dagen in de loop van de afgelopen dagen met veel tranen er bij doet het mij ook vrij weinig inmiddels. Ik heb het ergste scenario naar zijn idee uitgetekend gekregen. Echter is dit bij lange na niet voor mij wat het is. Het leven gaat verder, ook zonder een teken van leven vanuit zijn kant. Het verdriet zal blijven, mijn kind is straks diep teleurgesteld (niets beseffend nog) en straks hoop ik te bevallen van een gezonde baby met hem als vader die er nooit was. Ik zal ook niet via juridische wegen erkenning of steun zoeken. Ik hoef geen dubbeltje te ontvangen. Mocht hij sneller dan ik verwacht terug zijn dan vraag ik mij af of ik nog een liefdesrelatie kan voortzetten. Iets in mij vertelt dat dit ten einde is.
Dag Tim!
Ik ben zwanger en in mijn eerste trimester, mijn vriend heeft het uitgemaakt (hij wil het kind niet) omdat de stress over het kind tussen ons is gaan staan en hij het gevoel wat hij eerst had weg is en omdat de schoonouders niet graag hebben hij met mij iets heeft omdat ze ons te verschillend vinden en het kind ook niet willen.
Nu vraag ik mij af wat ik het beste in deze situatie kan doen? En hoe kan ik het beste reageren?
Groetjes Simone